Projekt ogólnorozwojowy dla więźniów skrajnie długoterminowych:  "Więźniowi dożywotni - prawo do drugiej szansy".

Jak pracujemy? 

Projekt trwa 2 lata. Jest eksperymentalny i polega na: 

1) organizacji cyklicznych warsztatów i udziale w nich; 

2) pracy samodzielnej - indywidualnej albo zespołowej w okresach między warsztatami, w tym pracy korespondencyjnej ze studentami i pracownikami naukowymi.

Wartościowe byłoby, aby w okresach między warsztatami, dysponując zadaniami z korespondencji skazani spotykali się w swojej grupie i wspólnie rozwiązywali niektóre zadania i problemy. Więzienne życie ma jednak swoje ograniczenia i w praktyce skazani prawdopodobnie rzadko kiedy będą mieli okazję się w ten sposób samoorganizować. 

Praca samodzielna polega na zapoznawaniu się z materiałami i zadaniami nadesłanymi przez studentów i wykonywaniu zaproponowanych przez nich ćwiczeń (zajmowanie stanowiska, formułowanie opinii, rozwiązywanie zadań, przeprowadzenie jakiegoś działania, itp.). Uczestnik przesyła studentom wykonane ćwiczenie – dzieląc się z nimi efektami swojej pracy. Każdy uczestnik w ten sposób pracuje z dwójką stałych studentów, którzy również rozwiązują ćwiczenia, a następnie dzielą się rozwiązaniami ze skazanymi. Oznacza to także, że i studenci i skazani w ramach tworzonej przez siebie grupy mogą odrębnie się spotykać między półrocznymi warsztatami – każda grupa w swoim miejscu, czyli w Sali zajęciowej i w świetlicy zakładu karnego – i omawiać nadesłane rozwiązania. Każde spotkanie, jego przebieg, konkluzje, nowe pomysły - może być opisane, sfotografowane, zarejestrowane i zamieszczone w kronice Projektu, do której uczestnicy obydwu grup – studenci i więźniowie – mieliby dostęp. Dyrektor Zakładu otrzymuje wykaz przesyłanym skazanym materiałów, na co wcześniej trzeba uzyskać jego zgodę. 

Aby stworzyć w Zakładzie warunki sprzyjające regularnym spotkaniom grupy skazanych, jeśli taka będzie ich wola, dobrze jest umożliwić im powołać zespół na podstawie art. 136 kkw bądź w inny sposób pomóc im w organizacji takich spotkań i rejestrowaniu jego przebiegu i wyników. To będzie sprzyjało komunikacji między nimi a światem zewnętrznym – konkretną grupą studentów kontaktujących się z uczestnikami Projektu.  

Warsztaty:

- prowadzi zespół 4-6 studentów, w proporcji 1:1 albo 1:2 skazanych; 

- są dwudniowe, po 6-7 sześć godzin każdego dnia, w dogodnej porze, aby uwzględnić porę obiadową skazanych i mszę świętą oraz nie dezorganizować pracy Służby Więziennej i innych użytkowników zakładu;

- wykorzystują  aktywne (interaktywne) metody pracy, co wiąże się to z korzystaniem z pewnych materiałów pomocniczych: począwszy od materiałów piśmienniczych, biurowych, a skończywszy na multimedialnych. Przykładowo wymienić, że będziemy korzystać z flipchartów, ksero zrobionych z książek, pocztówek lub slajdów, a także projektora i odtwarzacza celem odtworzenia fragmentów filmów, muzyki. 

Projekt warsztatów wraz z listą tematów zajęć oraz metod i potrzebnych materiałów będzie przesyłany dyrektorowi Zakładu.